Het boek beschrijft de Nederlandse kastelen en buitenplaatsen in de roerige twintigste en eenentwintigste eeuw. Onze conservator Cornelis van der Bas leverde een bijdrage aan dit boek en schreef het hoofdstuk ‘Opgevangen en opgesloten’, over gewonden, vluchtelingen en smokkelaars op kastelen in de Eerste Wereldoorlog. Uiteraard mag Huis Doorn in dat hoofdstuk niet ontbreken.
Dit boek belicht dit erfgoed en zijn oude en nieuwe gebruikers vanuit diverse invalshoeken: onder andere sociale, politieke, kunst- en cultuurhistorische, koloniale, feministische en landschappelijke aspecten komen aan bod.
Huizen van de elite werden in toenemende mate gezien als ‘niet meer van deze tijd’ en werden verkocht, herbestemd of gesloopt. Veel landgoederen werden (en worden) opgeslokt door steeds verder uitdijende dorpen en steden. Bewoners die tegen de tijdgeest in wilden vasthouden aan hun bezit, moesten op zoek naar creatieve en innovatieve oplossingen om de steeds hogere woonlasten en belastingmaatregelen te kunnen dragen. Denk bijvoorbeeld aan de familie Van Zuylen van Nijevelt, die landgoed Duinrell al vanaf 1935 ontwikkelden tot camping en attractiepark.
De jeugdambassadeurs hebben een belangrijke rol gekregen in de organisatie. Zij adviseren het museum een jaar lang bij de ontwikkeling van tentoonstellingen, evenementen en educatief materiaal. De ambassadeurs worden specifiek gevraagd mee te denken over het aantrekkelijker maken van het museum voor een jeugdige doelgroep.
Het Rijksvastgoedbedrijf heeft de Gemeente Utrechtse Heuvelrug laten weten dat zij de voorgenomen bomenkap in het kader van het herstelplan van Park Huis Doorn heroverwegen.
