Jeugdambassadeurs

Huis Doorn hecht veel waarde aan de betrokkenheid van jongeren bij het museum. Daarom heeft het museum in 2023 het initiatief genomen om jongeren in de organisatie op te nemen. Deze vrijwilligers adviseren het museum vanuit hun blikveld over activiteiten en de te varen koers. Daarbij voorzien ze het museum van advies als het gaat over tentoonstellingen, onderwijsprogramma’s en evenementen.

De Jeugdambassadeurs zijn tussen de 15 en 22 jaar oud, en komen uit heel Nederland. Eenmaal in de zes weken komt de groep bij elkaar om met elkaar te overleggen. Tijdens deze bijeenkomsten zijn de ambassadeurs bezig met het opstellen van concrete adviezen en de organisatie van diverse activiteiten.

Naast hun werk voor het museum ondernemen de Jeugdambassadeurs ook gezamenlijke museumbezoeken. Deze uitstapjes dragen bij aan hun onderlinge band en zorgen voor inspiratie. Op deze manier bestaat de mogelijkheid om een hechte groep te vormen, bestaand uit jongeren met een gezamenlijke interesse. Aan het begin van ieder schooljaar start de nieuwe ‘lichting’ Jeugdambassadeurs. Deelname biedt een unieke kans om ervaring op te doen in de culturele sector, nieuwe mensen te ontmoeten en je stem te laten horen in een historisch betekenisvolle omgeving.

Als er vragen of opmerkingen hierover zijn, is het mogelijk om een mailtje te sturen naar: jeugdambassadeurs@huisdoorn.nl.

Hallo, mijn naam is Rutger. Het Jeugdambassadeursschap is waardevol om een kijkje te krijgen achter de schermen. Zo help ik graag mee met georganiseerde evenementen, zoals het Zomerfeest en de Winterfair. Vanwege het bijzondere verhaal is het belangrijk dat er ook jongeren naar het museum komen. Als Jeugdambassadeur is het mooi om daarover na te denken.

Veertien april organiseerden de Jeugdambassadeurs van Huis Doorn de eerste editie van de Studentendag. De dag was een groot succes, de twintig aanwezigen kwamen van verschillende hogescholen en universiteiten uit het land: Nijmegen, Tilburg, Utrecht en nog veel meer! 

Na te zijn bijgekomen van de reis met een kopje koffie of thee en een plakje zelfgemaakte cake, namen de studenten plaats in het Paviljoen waar zij de eerste lezing van Herman Ram bijwoonden. Deze lezing was een introductie op het thema van de dag: Duits kolonialisme rond de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Herman legde aan de hand van Namibië de positie van Duitsland rond de kolonies uit. De studenten stelden vragen en de dag was nu echt begonnen!  

Vervolgens kon er gekozen worden tussen twee bijzonder interessante lezingen. De groep werd in twee gesplitst en ingedeeld bij hun voorkeursligging. Groep B genoot een rondleiding door het Huis van jeugdambassadeurs Mariska en Anne. Voor veel van de studenten was het de eerste keer in het Huis en dus extra bijzonder om door leeftijdsgenoten te worden rondgeleid. Groep A bleef in het Paviljoen om te luisteren naar de lezing van Marinus van Santen over kolonialisme en het Blut und Boden beleid. Voor velen bracht dit nieuwe inzichten over Duitsland en het Oostfront in de Tweede Wereldoorlog. 

Na de terugkeer van groep B in het Paviljoen en het vertrek van groep A naar het Huis, startte alweer de laatste lezing. Ditmaal door Jan Eise Kuipers, die de studenten vertelde over de rol van koloniale troepen ten tijde van de Eerste Wereldoorlog, de propaganda die de Duitsers maakten en de grote gevolgen voor deze troepen na de oorlog. Bij alle lezingen werd er door menig student druk meegeschreven en werden er door de aanwezigen veel vragen gesteld. 

De Studentendag werd afgesloten met een borrel waar de studenten, de Jeugdambassadeurs en de sprekers onder het genot van een drankje en een zoutje nog even konden napraten. Ook konden studenten hier laten weten wat ze van de dag vonden. 

De reacties waren lovend, niet alleen de inhoud van de presentaties en de rondleiding vonden de studenten ‘Super interessant!’, maar ook het contact met andere leeftijdsgenoten werd gewaardeerd; ‘Het was erg fijn om met leeftijdsgenoten en gelijkgestemden het museum te verkennen’. 

De conclusie was vooral dat de meesten nog niet waren uitgekeken;  ‘de tuinen zijn erg mooi, de volgende keer zou ik daar wat van willen zien’ en de suggestie om de volgende keer ‘een wandeling over het terrein te organiseren’ wijzen er op dat de bezoekers nog niet uitgekeken zijn! 

Volgend jaar weer!